Genieten

Hoi allemaal,

Het is al heel lang geleden dat ik een reisverslag heb gemaakt maar ik ben een beetje in de Zuid Afrikaanse stand terecht gekomen. Alles komt wel en lekker rustig aan. Daarbij ben ik door de weeks toch wel een beetje met school bezig geweest en zijn we de weekenden er lekker op uit gegaan. Wat ik hier overigens ook vooral heel veel doe is wachten… Wachten op het eten, wachten op de taxi, wachten op de les, wachten op je drankje in de kroeg etc. Ik zal met heel veel geduld thuis komen.

Weekend 1:
Na mijn laatste reisverslag zijn we twee dagen naar Jeffreys Bay geweest. Het was de eerste keer dat ik hier ging auto rijden, wat natuurlijk erg spannend was omdat ze hierlinks rijden. Maar na een paar keer met de verkeerde hand te willen schakelen ging het prima. Aangekomen in Jeffreys Bay gingen we eerst lunchen. Na al even te hebben gewacht om onze bestelling door te geven moesten we ook nog eens een uur wachten tot onze tosti’s eindelijk kwamen, maar we raken er steeds meer aan gewend. Vervolgens hebben we de omgeving verkend en een strandwandeling gemaakt waar we dolfijnen in de zee zagen. De volgende dag hebben we een surfles gedaan aangezien Jeffreys Bay bekend staat om z’n golven. Het waren inderdaad naar mijn idee nog hogere golven dan in Jeffreys Bay, maar na een paar keer lukte het me deze les om elke keer op het bord te kunnen staan en ook te blijven staan. Het was erg druk met surfers in de zee dus we moesten goed opletten dat we de ruimte hadden om een golf te pakken. Goed opletten is niet altijd mijn sterkste punt en daarom ben ik ook vol over Tess heen gesurft die een stukje voor mij een golf probeerde te pakken en nog op haar bord lag. Wonde boven wonder ging dit allemaal goed en konden we er gelukkig keihard om lachen, vooral omdat de surfinstructeur zo verschrikt aan kwam lopen. Na het surfen hebben we nog een lunch gedaan en zijn we weer terug gereden naar Port Alfred.

Weekend 2:
Het weekend erna zijn we in Port Alfred gebleven en hebben we hier paard gereden. We reden eerst door de bossen van bergen af en vervolgens gingen we een stuk over het strand. Dit was een erg mooie tocht om te doen. Het weekend hebben we afgesloten met een braai, zoals barbequen hier in Zuid Afrika heet. Onze manier van braaien leek meer op barbequen want we begonnen meteen met eten zodra er iets klaar was. Met braaien wacht iedereen namelijk tot alles klaar en gebakken is zodat iedereen samen kan eten.

Weekend 3:
Het weekend erna hebben we een Booze Cruise gedaan. Met allemaal studenten van Stenden gingen we een grote boot op de rivier langs. Door Port Alfred loopt de Kowie river, deze loopt vanuit de zee het binnenland in. Het was mooi om Port Alfred ook eens vanaf het water te bekijken. Eerder die week ben ik met Anieke en Esther gaan kanoën door de rivier, we zijn toen door de marine gekanoët, dit is het rijke deel van Port Alfred. Pas toen viel het mij heel erg op dat het verschil tussen rijk en arm echt immens groot is. Of je woont in de township, of je hebt een grote vila met boot.

Weekend 4:
Vervolgens zijn we een weekend naar East London geweest, een grote stad in de buurt ten oosten van Port Alfred (120 kilometer verderop. Dat is in Zuid Afrikaanse begrippen en afstanden dichtbij). Eerst zijn we nog een stukje doorgereden naar Chintsa, hier hebben we Inkwenkwezi een Private Game Reserve bezocht. In een 4 X 4 jeep zijn we door het ‘park’ gereden met twee rangers. Hier was de Big Five te spotten maar omdat de parken zo groot zijn is de kans klein dat je ze allemaal ziet. Dieren die we snel tegen kwamen waren giraffen, zebra’s, buffels en kudu’s. Vervolgens gingen we door twee hekken heen waar de ranger ook een pistool pakte. We gingen naar het terrein van de leeuwen. Na even te hebben gereden zagen we drie leeuwinnen liggen en twee jongen. Er was ons verteld dat we stil moesten blijven zitten en niet mochten bewegen. We stonden stil vlak bij de leeuwen om ze goed te kunnen bekijken. Toen de nieuwe ranger weg wilde rijden lukte hem dit niet, waardoor de leeuw ons ook in de gaten kreeg. De ervaren ranger, die achterin de jeep zat, besloot toen maar om over ons allemaal heen te klimmen om die auto er zelf weg te rijden. Dit gebeurde allemaal op zo een vijf meter afstand van de leeuw die z’n kop en poot daarop volgend bewoog. Een aantal van ons keken dan ook verschrikt toe of het goed kwam. We probeerden nog een mannetjes leeuw te vinden maar deze zaten goed verstopt. Toen we eruit reden en vlak bij het hek van de leeuwen een pauze deden stonden de mannetjes voor het hek, dus deze hebben we toch nog gespot. Verder gereden kwamen we twee neushoorns tegen. De ervaren ranger zei dat we mochten uitstappen als we dat wilden om dichter bij de neushoorns te komen. We moesten stil zijn en achter hem aan lopen en als de neushoorns op ons af zouden komen stormen mochten we niet rennen maar zouden we stil blijven moeten staan en hem de situatie laten oplossen. Maar dit weerhield mij niet om toch mee te lopen. Dus als bosjesmannen kropen we helemaal ineengedoken achter de ranger aan om zo dicht mogelijk bij de neushoorns in de buurt te komen. Dit gaf wel echt een jungle gevoel.

De dag erna zijn we naar East London toe gegaan en hebben we geshopt. Hier was een hele grote shoppingmall waar we een hele dag in door hebben gebracht. De dag hebben we afgesloten met een etentje met nog een groepje meiden van Stenden die we in East London tegen kwamen. De laatste dag hebben we een aquarium bezocht, dit stelde niet heel veel voor maar je had super mooi uitzicht over de zee. Na nog even op het strand te hebben gekeken zijn we weer vertrokken naar Port Alfred.

Weekend 5:
Vorig weekend zijn we naar Tsitsikamma geweest. Dit was zo een vier uur rijden richting Kaapstad, een deel van de Garden Route dus die ik straks helemaal met Dennie ga doen. Onderweg zag je zoveel verschillende landschappen; vlakte, bergen, groen, bruin en allerlei verschillende soorten bomen. Ook moest je oppassen bij stukken omdat er allemaal apen op de weg zaten. De eerste dag zijn we naar de Bloukransrivier geweest om te bungeejumpen. Dit was één van de dingen die ik zeker wilde gaan doen hier in Zuid Afrika. Eerst was ik de enige van de groep maar Esther en Maartje zijn toch mee gegaan. We kregen beneden al een tuigje aan en toen liepen we naar de brug toe. Ik moest al als tweede van de hele groep springen dus toen we boven waren kreeg ik meteen een soort kussen om me voeten waar het touw aan vast werd geknoopt. Het ging allemaal zo snel en voor ik het wist tilden twee mannen mij naar de rand van de brug, aangezien je met dat ding om je benen niet meer kon lopen. Er werd verteld dat je eigenlijk niet naar beneden moest kijken, omdat de meeste dan beginnen te twijfelen. Ik had totaal geen spanning en was te nieuwsgierig dus op de rand keek ik meteen naar beneden. Toen ik was neergezet zeiden de mannen: three, two, one, bungeee! En op dat moment sprong ik naar beneden. Het was net of dook je van de duikplan maar dan nog gaver! Eenmaal bungelend beneden moest je even wachten tot een mannetje, een soort spiderman, je op kwam halen en je samen met hem naar boven werd getakeld. Het was een prachtig uitzicht en echt doodstil.

Na de bungeejump was het tijd om naar ons hostel te rijden. Dit was heel mooi met een zwembad, hangmatten, pooltafels en ’s avonds een groot kampvuur. We zaten op een slaapzaal voor veertien personen, dus naast onze eigen groep waren er ook nog een aantal anderen. Maartje en ik hadden tot laat bij het kampvuur gezeten en toen we dan eindelijk op bed lagen was het één grote symfonie van snurkende mensen. Na dit even te hebben aangehoord en schuddend in bed te liggen van het lachen zijn we nog maar weer even terug gegaan naar het kampvuur in de hoop dat de ergste snurkers in die tijd naar hun zij zouden gaan draaien. Teruggekomen was het gelukkig redelijk stil.

De tweede dag hebben we Africanyon gedaan. Hierbij ga je door de rivieren heen en tussen rotsen door. Je moest stukken lopen maar ook stukken zwemmen. De eerste opgaaf was een heel strak duikerspak aan krijgen, toen deze aan was moest er nog één overheen omdat het water zo koud scheen te zijn. Achteraf waren we inderdaad heel blij met dit dubbele pak. Daarbij kregen we ook een helm op en een zwemvest aan. Het eerste stuk liepen we door het bos en over rotsen. Vervolgens moesten we abseilen van een rots, dit is met een touw naar beneden klimmen. Daarna waren het stukken wandelen en zwemmen. Een aantal keren moesten we van een rots in de rivier springen, dit was vaak zo een drie á vier meter hoog. Ook hebben we twee keer een highline gedaan,, dit is een soort ziplinen van een rots en waarbij je vervolgens in het water terecht kwam. De tocht duurde vier uren en was in een super mooie omgeving. Na het Africanyon zijn we nog doorgereden naar Plettenberg Bay waar we dicht bij in de buurt waren. Dit was echt een heel netjes dorpje wat er schilderachtig uitzag. Er was verder op dat moment niet heel veel te beleven dus hebben we een drankje op een terrasje bij het strand gedaan, ook niet erg na vier uren Africanyon.

De derde dag hebben we een quad gereden bij het nationaal park van Tsitsikamma in de buurt. Het bleek dat dit bedrijf net was gestart met quad rijden sinds drie maanden en dat wij de eerste grote groep waren. De twee gidsen die met ons meegingen vertelden dan ook achteraf dat ze bijna de hele nacht niet hadden geslapen omdat ze zo zenuwachtig waren. Maar het was echt super gaaf. Het was een hele mooie omgeving en we reden naar het punt toe vanwaar je uitzicht had op het nationaal park en de zee. Op twee ongevalletjes na, twee van onze groep die toch naast het pad raakten en met hun quad scheef in de berm vast stonden, is het allemaal vlekkeloos verlopen. Na het rijden vroegen de gidsen ons of we haast hadden, omdat hij anders zijn gitaar wilde pakken en zou gaan zingen voor ons. Naja we zijn in Afrika dus wij hebben geen haast meer hoor. Dus na het rijden hebben we daar nog een tijd zitten te zingen, of naja de gids vooral. Het zingen gaat ’s avonds een stuk makkelijker bij ons ;-).

De laatste dag zijn we ’s ochtends vroeg vertrokken om nog naar het nationaal park te gaan. Ook dit was een mooie route waarbij je naar een loopbrug toe ging. Het was een hele mooie omgeving maar er waren zoveel Chinesen en Japanners die constant stopten om 1000 foto’s te maken van zichzelf. Na deze tocht zijn we weer terug gegaan naar Port Alfred.

Weekend 6:
Afgelopen weekend zijn we naar Drakensbergen en Lesotho geweest, ook wel het dak van Zuid Afrika genoemd omdat het het hoogste punt is namelijk 3482 meter. Dit was acht en een half uur rijden van Port Alfred, gelijk aan de afstand van Leeuwarden naar Parijs. Eerst hebben we een dag gereden tot aan Kokstad, anderhalf uur van ons hostel in Drakensbergen af. De tweede dag zijn we vroeg vertrokken om de dag door te kunnen brengen in Drakensbergen. We besloten die middag een hike te doen door te drakensbergen, daarvoor ga je namelijk naar Drakensbergen. We kregen een kaart vanuit het hostel met de route. Dit ging tot op een bepaald punt heel goed maar terug zijn we toch een beetje van het pad afgegaan. Op een gegeven moment liepen we namelijk midden tussen de koeien en konden we nergens meer naar het pad toe omdat alles met prikkeldraad was afgezet. Optie was dus om de route terug te lopen of om ergens over of onder het prikkeldraad door te gaan. Ik koos voor de laatste en ben op zoek gegaan naar een stuk waar het zou lukken om eronder door te gaan. Nadat we allemaal onder het prikkeldraad door waren zaten we weer op het juiste pad waar we de heenweg ook langs waren gekomen. We zijn in ieder geval voor het donker weer bij het hostel aangekomen. Tijdens de hike hebben we ook alle soorten weersomstandigheden gehad van heel warm tot regen en onweer, wat heel heftig klinkt tussen al die bergen. Maar de uitzichten waren het weer waard.

De tweede dag hebben we een trip naar Lesotho gedaan, dit is een land in Zuid Afrika en daarbij het hoogst gelegen land ter wereld met als hoogste punt . Met een 4 X 4 zijn we door de Drakensbergen naar Lesotho toe gereden. Dit was een zandpad met allemaal haarspeldbochten. Onderweg zijn we een aantal keren gestopt bij hele mooie uitzichten, het waren net plaatjes. Dit krijg ik helaas nooit zo op de foto als hoe ik het zag, dus ik zal het met de herinneringen moeten doen. We moesten door twee douanes heen, één om Zuid Afrika te verlaten en één om Lesotho binnen te gaan, dus ik heb er weer vier stempels bij in mijn paspoort! Aangekomen in Lesotho was het ineens een gewone mooie weg zoals de wegen in Zuid Afrika ook zijn. Voor de rest lijkt het allemaal heel vlak op de bergen, er is geen boom te bekennen. De mensen leven allemaal heel provisorisch in ronde stenen huisjes met riet. Ze lopen er allemaal in kleden rond, het is er namelijk een stuk kouder aangezien het zo hoog ligt met als hoogste punt dus 3482 meter. Vaak ligt er dan ook sneeuw en kan het wel tot -20 graden zijn in de winter (juli/augustus). Er is veel armoede in Lesotho en ook één op de vier heeft HIV/Aids, dit vond ik best heftig. We zijn bij een mevrouw binnen geweest. De huisjes zijn één ruimte waar de mensen in leven, koken en slapen. De mevrouw waar wij waren had zelf brood en bier gemaakt wat we konden proeven. Het bier was vooral zuur en Maud vond het zelfs naar bedorven karnemelk smaken. Een paar slokken ging wel, maar ik zou niet graag een flesje willen hebben. Het brood was wel heerlijk, het was bijna een soort cake. Voordat we Lesotho uitgingen zijn we gestopt bij de hoogste pub van heel Afrika, deze ligt op 2874 meter boven de zeespiegel. Omdat we de ‘kou’, zo een 18 graden in Lesotho, niet meer gewend waren hebben we maar een warme chocolademelk besteld, wat overigens meer chocoladewater was.

De dag erna zijn we in één keer terug gereden naar Port Alfred. Waar we het de dag ervoor nog zo koud hadden in Lesotho, verlangden we naar die temperatuur tijdens onze lunch haverwege in een dorpje waar het 44 graden was. Dit was wel een beetje te veel van het goede. Naar mijn idee staat heel Zuid Afrika op z’n kop want overal zijn altijd wegwerkzaamheden. Er wordt dan ook meteen een stuk van minimaal tien kilometer afgezet waar je langzaam moet rijden omdat overal bordjes staan, maar zijn ze maar op vijf meter bezig. Het was een hele lange reis maar we verlangden toch wel naar ons kamertje in Botmill. Na een weekend weg voelt het echt als thuis komen als we in Port Alfred zijn.

Naast de leuke weekenden weg heb ik vaak op maandag, dinsdag en woensdag school gehad. Dit was vaak zo een twee uurtjes per dag. Daarnaast hadden we een beetje huiswerk maar heb ik vooral steeds een vakantiegevoel gehad. Dit komt natuurlijk ook doordat ik alleen maar school heb hier en daarnaast niet hoef te werken en lang hoef te reizen voordat ik überhaupt op school ben. Vorige week donderdag hebben we de eindpresentatie van onze module assignment gegeven en de vrijdag is het verslag ingeleverd. Dus sinds vrijdag heb ik vakantie tot 2 mei. 15 April komt Dennie en dan reizen we samen naar Kaapstad.

Naast school en vakantie vieren doe ik hier ook ontwikkelingshulp. Bijna elke week gaan we een ochtend naar een dagverblijf voor kinderen van twee tot en met vijf om daar te helpen. De eerste keer was dit best heftig, het is namelijk een erg kleine ruimte waar zo een 75 kinderen zijn. Er zijn dan ook vaak niet genoeg stoelen en tafeltjes waardoor een aantal kinderen op de grond moeten eten tijdens de lunch. ’s Ochtends beginnen de kinderen met zingen en krijgen ze les in Engelse woorden leren, de kinderen spreken namelijk allemaal Xhosa. Vervolgens zijn wij er om te spelen met de kinderen. Vaak is het puzzelen en kleuren en daarna buiten spelen. Het is erg leuk om de kinderen zo te vermaken, vooral omdat ze ook zo laten merken dat je blij met ze bent. Wel is oppassen met je haren want dat blonde vinden ze erg interessant.

Het is een lang verhaal geworden maar ik hoop dat jullie zo een beetje de indruk hebben gekregen van wat ik hier de afgelopen weken allemaal heb beleefd. Ik probeer in het vervolg eerder een reisverslag te plaatsen maar de volgende zal pas begin mei komen naar mijn vakantie met Dennie. Aankomende week zal ik namelijk niet zo heel veel beleven aangezien het hier zo langzamerhand uitsterft omdat de meesten gaan reizen of alweer terug gaan naar Nederland omdat het eerste moduul erop zit. Ik zat met net te bedenken dat ik zo blij ben dat ik deze kans heb gekregen om hier een half jaar te mogen zijn!

Heeel veeel liefs vanuit het mooie en relaxte Zuid Afrika